Vandaag hadden we weer een consultatiebureau afspraak voor Lisa. We hadden Andrea al vantevoren gezegd dat Lisa een prikje zou krijgen. De afspraak was om 9.45 en dan is het altijd erg gedoe om beide meiden op tijd klaar te krijgen om te gaan. Andrea heb ik om 8 uur wakker gemaakt, toen hebben we ontbeten, kleren aangedaan, Lisa wakker gemaakt om 8.45, kleren aangedaan, eten gegeven en om 9.25 zaten we in de auto. Daar aangekomen mochten we meteen meten en wegen. Lisa was 57.9cm en 4480 gram. Voor een overzicht van alle waarden tot nu toe, klik hier. Dit betekent dat ze wel in de lengte gegroeid is, maar niet echt spectaculair. Ze zit nu op een lijn onder het gemiddelde, terwijl ze daarvoor netjes op het gemiddelde zat. Er is nog geen reden tot zorgen, maar ze moet niet verder zakken dan deze lijn. Vooral gezien het feit dat ze alert en vrolijk is en ze goed slaapt en wakker is. Ook de 7 voedingen die ze meestal krijgt per dag leken de wijkverpleegkundige voldoende. Ik heb een tijdje maar 1 borst aangeboden, omdat mijn melkproductie zo hoog was dat ik constant schone kleren aan moest doen. Sinds 1-2 weken geef ik weer beide borsten en opeens ben ik ook weer 2 kilo afgevallen, dus blijkbaar heeft Lisa dit toch nodig. De wijkverpleegkundige zei ook dat ik toch echt beide borsten aan moest bieden. Dus na de vakantie gaan we nog maar een keer naar het weegspreekuur om even te kijken of ze nu wel goed groeit.
Daarna was het tijd voor de prikjes. Lisa begon al te huilen toen ik haar vastpakte, misschien merkte ze aan mij dat er iets stond te gebeuren. Het eerste prikje ging redelijk. Daarna kwam het tweede meer pinlijke prikje. Ze begion dan ook hartverscheurend hard te huilen. Ze hield echter al snel op met huilen. Tijdens het aankleden had ze wel nog af en toe een schreeuw, maar het ging vrij snel weer over. Andrea vroeg heel zacht toen ik Lisa aan het aankleden was of zij ook een prikje moest krijgen. Eenmaal thuis heeft Lisa gedronken en is ze daarna gaan slapen. Daarna nog een keer lekker gedronken en rond half vier werd ze weer wakker. Ze was erg hard aan het huilen, aan de borst geprobeerd te leggen, maar ze bleef huilen. Dus toch maar een zetpilletje gegeven. Ook toen bleef ze nog even hartverscheurend huilen. Ik had de tranen in mijn ogen staan en Andrea werd ook erg stil en droevig. Na de zetpil ging het een stuk beter en heeft ze even bij mij op de arm gelegen en geslapen. Daarna weer gedronken en toen ging het wel weer en kon ze zelfs weer even lachen. Ze is wel extra hongerig vandaag.
Een opmerkelijk puntje van vandaag: toen de verpleegkundige haar kamertje uitkwam om spuitjes voor een andere baby te halen en ze mij zag zetten zij ze netjes hallo en zei ze ook dat ze Lisa Vink niet kende, maar mij wel en Andrea natuurlijk ook. Dit vond ik erg knap, aangezien ze ons niet heel vaak heeft gezien en de laatste keer is geweest toen ze 3 jaar was.
Leave a Reply